Wij gingen er dus een beetje van uit dat ze het bescheiden zou houden. Misschien een liedje zingen met de hele groep, maar veel meer zou het niet worden.
De week voordien waren er spanningen thuis. Grote spanningen. Een serieuze dip waarbij we er allemaal even aan dachten om de handdoek in de ring te gooien. Er werd gepraat, de lucht werd geklaard en op vrijdag liep alles weer gesmeerd.
Vrijdag was er nog een generale repetitie. Zaterdag moest er pie de limon gebakken worden als dessert. Valentina trok naar Gent om er een hele nacht te feesten. Om 7u30 thuis - om 9u30 onder de douche. Het leven kan soms hard zijn.
Zondag was het zo ver! Brunch met AFS - en het moet gezegd: die vrijwilligers doen ont-zet-tend hun best. Er was veel, het was lekker en het was gezellig.
DANKJEWEL AAN ALLE MENSEN VAN HET OUDERCOMITE!
Tussendoor kwamen de studenten aan bod. De Thaise meisjes Nam en Tan brachten een paar traditionele dansen ten tonele waarvoor naar het schijnt weken geoefend was. Gustavo uit Honduras deed een duet keyboard-gitaar met zijn Indonesische vriend Fami en gitaar-gitaar-zang met zijn Italiaanse vriendin Féderica. Het werkte soms op de lachspieren - vooral de zangkunsten van Gustavo - maar kreeg toch een oorverdovend applaus. Ezgi uit Turkije vertelde over een traditionele dans en liet wat pasjes zien.
En de drie Latino's - Guilia, Gustavo en Valentina - deden een grappig dansje op een grappig Spaans liedje waarvoor ze alle andere studenten uitnodigden. Ik weet zeker dat Valentina nooit kon vermoeden dat ze daar zo zou staan springen en lachen en dansen.
Féderica: 'iPadje, iPadje in mijn hand, wie is de mooiste van het land?'
Fami: 'LOL. In elk geval niet jij!'
Sneeuwwitje in een AFS-versie met niet-dikmakende chocolade waar je wel van sterft... En met Smurfen in plaats van dwergen. En met een prinses die eigenlijk een jongen is en die haar prins maar niks vindt.
Aangevuld met een schunnig Sneeuwwitjeslied van gastmoeder Chantal.
En 'Ik Hou Van U' van Noordkaap gezongen door alle studenten ('Mama, ik was wel de enige die de tekst bij had!')
En een 'Belgische dans' - nooit geweten dat wij zo dansten.
Weet je wat vooral opviel? Dat er niks veranderd is. Dertig jaar geleden hadden wij dezelfde dingen kunnen doen. Even gek, even onprofessioneel, even lacherig en met een even gewillig publiek.
Over gewillig gesproken. De laatste berichten van Wannes (die nog altijd op reis is) klinken zo:
'Kort en krachtig is het eigenlijk redelijk fantastisch! Rio was geweldig, de stranden zijn super en er is hier ook echt veel geweldig volk. Ik ben goed bevriend geraakt met Amerikanen, Fransen, Duitsers, Italianen, een meisje uit Venezuela, Mexicanen, veel Ijslanders en ga zo maar voort! Dus dat wordt veel bezoeken volgend jaar! Ik heb het hier echt serieus naar mijn zin en het is zijn geld echt dubbel en dik waard! Buiten een paar kleine ergernissen dat je bijvoorbeeld niet eens is iets mag gaan drinken, of dat iedereen keelpijn heeft door de constante airconditioning en dat de begeleiders wel een serieuze zaag kunnen opzetten nu en dan, maar dat bederft de pret niet! Ik zit nu in Recife en het is hier super hard aan het regenen Maar dat is wel een uitzondering, want ik kan meestal wel uitgaan voor een kreeft. Nee, zelfs total sunblock zou deze zon niet tegenhouden! De vrouwen van op de reis zijn wel redelijk mooi en gewillig, dus dat is ook al een meevaller en we zijn al een paar keer een andere groep tegengekomen, dus dat is altijd maar meer mensen leren kennen! Gisteren was er ook een soort van carnavalsfeestje met een ingehuurde liveband die tussen ons in wandelde, maar binnen de kortste keren stonden er zeker 300 Brazilianen bij, het moet een van de indrukwekkendste dingen zijn dat ik al ooit gezien heb'
'Om je even nog een beetje ongeruster te maken, ik heb net iemand 5 meter van mij op straat zien neergeschoten worden! Ik heb het allemaal zien gebeuren en ik ben er niet echt goed van, ik sta nog altijd een beetje te trillen op mijn benen! Maar ik heb ontdekt dat ik nog altijd zeer hard kan lopen en iedereen van de groep is veilig. Het ergste vond ik vooral dat er totaal geen opwinding was in de straat, dat is hier normaal!? Op de meest toeristische plaats van Foraleza, maar het was een afrekening. Maar alles goed met mij dus.'
Geen commentaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten