We gaan op dieet

We gaan op dieet. Ik stel het hier nu voor als iets banaals - een 'fait divers' in de woorden van Freddy Thielemans - maar dat is het niet. Het is een verdomd zware beslissing. 

Ik ben natuurlijk degene met ervaring want het andere stuk van de 'we' heeft zich nog nooit beperkingen opgelegd als het om eten gaat. In de tijd dat hij rookte was hij simpelweg mager. Nu is hij een beetje grappig dikker. Hij zag aanvankelijk vooral heil in 'tien dagen leven op water', maar dat heb ik hem uit het hoofd gepraat. Ten eerste kan ik dat niet en ten tweede gaat zijn gewicht dan zo veel sneller naar beneden dan het mijne dat ik het na een halve dag al opgeef.

We hebben er geen flauw idee van hoe we het gaan aanpakken. In het verleden heb ik zo ongeveer elke kuur gevolgd - uit boekjes en serieuzere boeken én bij een heel serieuze diëtiste - maar geen enkele heeft echt geholpen. Of was blijvend. En ze gingen vooral allemaal even traag. We willen samen flink wat kilo's vermageren tegen juni, want dan trouwen mijn broer en zijn nieuwe madam en wil hij terug in zijn goeie pak en wil ik een dure jurk aan die natuurlijk uitsluitend in maat 38 verkrijgbaar is. 

Het voordeel is dat ik - als het lukt - een bikini aan kan deze zomer. Hoewel. We hebben de voorbije dagen kookboeken doorbladerd op zoek naar de streekspecialiteiten van het Italiaanse Le Marche en het waren er veel. En dan hebben we voor de lol nog eens gekeken hoe je een kreeft Thermidor bereidt. Er zat veel boter en room in. En nu ben ik weer aan het schrijven over eten. Laat me daar al eens mee stoppen...

Gezin

Een gezin is soms moeilijk. Correctie: een gezin is meestal een beetje moeilijk. En soms heel. Niet dat ik het zou willen missen, maar soms zou ik het even willen verstoppen. Op zo'n manier dat ik het ook niet meteen terugvond. 

Mensen uit een gezin vragen namelijk nogal wat van je. Of je hun broek gestreken hebt en of het nu echt zo is dat ze maar vier broeken hebben. Of je even kan helpen met huiswerk - gewoon inspiratie geven - maar dan toch ook nog even die tekening maken. En dat lettertype, dat kan ik ook niet zo goed als jij, hoor mama. Of je hen even naar de training wilt brengen. En weer komen halen natuurlijk. Want je wil toch niet dat ze hun nek breken met dit pokkeweer. Of je misschien nog een extra fles shampoo hebt die ze mee kunnen nemen op reis. Liefst van die uit de bruine fles. Of je morgen nog even over en weer kan rijden. 

Ik word daar meestal moe van. Al die dingen om te doen, om te onthouden. De mamanager. Misschien is het wel de titel van een boek? Vier agenda's in mijn hoofd, de boekhouding, het voorraadbeheer, de catering, de styling, het ik-moet-een-prik-en-ik-moet-op-controle-bij-de-tandartsstatussen van iedereen. Maar anderzijds: stel dat ik geen gezin had en alleen maar tijd? Wat een idee!