Wat is Al Qaida?

Laat me eerst een verhaal uit Zweden vertellen.
Ik was op bezoek bij Ulrika, mijn Zweedse vriendin. In ruil voor haar gastvrijheid - en ook wel omdat zij les had aan de universiteit - kookte ik elke dag voor ons tweeën. Op een dag wou ik een cake bakken en ging ik naar de supermarkt voor bakpoeder.
Van 'baking powder' had de verkoper nog nooit gehoord, dus ging ik op zoek naar een doos koekjes, zocht het woord op de verpakking (bakpulver) en vroeg het nog een keer.
'Bakpulver.'
Jaren later kan ik me de uitdrukking op zijn gezicht nog herinneren. Een combinatie van ergernis en onbegrip. Hij had géén idee.
Ik probeerde het nog eens. En dan nog een keer of twaalf, maar het kwam niet. De man wist niet waarover ik sprak.
Dus liep ik terug naar het rek met koekjes, schreef het woord op een papiertje en kwam terug naar de man (hij moet wel de enige verkoper in de supermarkt geweest zijn, bedenk ik nu).
Hij keek naar wat ik had opgeschreven, zei: 'Aha! Bakpulver!'- OP EXACT DEZELFDE MANIER ZOALS IK HET UITGESPROKEN HAD - en wees me het rek. Nu vraag ik je...!

Gisteren zaten we met Valentina aan tafel en ging het gesprek over Al Qaida. Vraag me niet waarom, maar het gebeurt dat wij aan tafel over terroristische organisaties praten. Het woord 'terroristen' was al gevallen en 'ETA' en ook dus 'Al Qaida'. Valentina luisterde, maar participeerde verder niet aan de conversatie. Tot ze plots zei: 'Wat is Al Qaida?'
Wij vielen van weeromstuit helemaal stil en keken haar alle drie zwijgend aan.
'Wat is Al Qaida?' vroeg Flo. 'Al Qaida is Al Qaida. Dat is Arabisch. En dat is hetzelfde in het Nederlands als in het Spaans.'
'Wat is?' Valentina haalde een beetje wanhopig haar schouders op en wij schoten in de lach. Niemand was bereid om het haar gemakkelijk te maken - zo zijn we hier wel...
'Allez, Valentina', zei iemand. 'Al Qaida. Terroristen. Wat dénk je?'
Ze keek ons een klein beetje boos aan - Vale houdt er niet van als we het haar lastig maken - en we beslisten om het toch een beetje uit te leggen.
'Al Qaida is dus Al Qaida?' zei ze tenslotte.
In onze oren klonken ze allebei exact hetzelfde, maar volgens Valentina was er een wezenlijk verschil. Dat verschil hebben we niet kunnen achterhalen, maar we riepen wel meteen 'bakpulver' - een verhaal dat mijn gezin al tot in den treure heeft moeten horen.

Ze kon er achteraf wel om lachen. 'Idioma en Valentina is slechte combinatie!' zei ze hoofdschuddend. We wilden nog zeggen dat 'idioma' eigenlijk 'taal' was, maar lieten het uiteindelijk zo.