'Onse Wannes is aangekomen'
Berichtje van Bianca op mijn Facebook vanmorgen. En altijd een opluchting als je kind bijna een etmaal in de lucht heeft gehangen.
'Onse Wannes'. De 's' maakt het nog net iets schattiger.
Hij is dus al lang niet meer alleen 'onze' Wannes, maar de Wannes van veel andere 'onzen'. Zijn vrienden bijvoorbeeld. Of zijn familie(s) in Brazilië. En nu die in Argentinië.
Ik herinner me nog dat ik bij zijn geboorte dacht: 'Van mij. Mij, mij, mij.' Dat klopte natuurlijk niet, maar het voelde wel zo. Als ik mijn schoonmoeder met Wannes zag rondlopen, dacht ik: 'Hey. Van mij!' Hetzelfde - maar iets minder - met mijn moeder. En eigenlijk met alle mensen die in mijn ogen teveel Wannes claimden. Fout natuurlijk, maar wist ik veel. Je zet zo'n kind niet op de wereld voor jezelf.
Met de jaren leerde ik hem delen. Met veel mensen. Gelukkig maar. Gelukkig voor hem. En vooral gelukkig voor mij.
'Onze Wannes'.
'Onse Wannes'.
Intussen weet ik namelijk dat er genoeg Wannes is om te delen.
Met de rest van de wereld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten