Nestdrang

Nog tien weken, zoiets, en dan komt Wannes terug. Iets minder dan drie maanden. In dagen uitrekenen heb ik nog niet gedaan. Nog vijf boeken die af moeten tegen dan.
Ik zie bij mezelf de laatste weken een soort 'nestdrang' opduiken. De kapstok in de gang is eindelijk gemaakt, inclusief schoenenrek. De ramen zijn geschilderd - of toch al voor een eerste keer. We zijn gisteren een uitklapbare zetel gaan halen voor op zijn kamer. Een tweepersoonsbed voor als er mensen blijven slapen. Flo wou het nu al omdat ze dat leuk vond voor vriendinnen. Ik wou dat het er gewoon al stond. Voor Wannes. Mét een tafeltje voor de gezelligheid. Ik heb de gevelbezetter gebeld en hij beloofde om voor half mei het werk klaar te hebben. De straat is ook bijna klaar, hoewel ik daar niets in te zeggen heb. En Victor de loodgieter zou de condensketel deze week komen aansluiten (daar vrees ik een beetje voor).
Het voelt een beetje als de nestdrang die je krijgt in de weken voor je moet bevallen. Dat is het ook wel: een beetje her-bevallen! We weten al dat het een jongen is en hoe hij eruit ziet, maar we hebben geen flauw idee wat Brazilië met hem deed. Ik ben in elk geval razend benieuwd!