De vijf minuten die ik gepland had, liepen uit. Er was wijn van lang geleden. Er liepen jongetjes rond die probeerden stoer te doen met al die vrouwen in huis. En voor we het wisten kwam het gesprek op venten en seks en kwamen we niet meer bij van het lachen. De man van Kristien zat in de veranda en wierp af en toe een bezorgde blik op het hysterisch lachende vrouwentrio.
Het was te kort en we beslisten dat we het nog een keer moesten overdoen. Bij Nathalie thuis. Met alleen vrouwen. Een pyjamafeestje, so to speak.
Het idee werd thuis onthaald op lacherig gesnuif.
'Een pyjamafeestje? Met allemaal vrouwen of wat?'
Je hoorde hoe ze er 'oudere' wilden tussen wringen, maar zich nog net konden bedwingen.
'En wat doen jullie dan? Op zo'n pyjamafeestje voor vrouwen?'
Ik liet ze lachen.
Even dreigde het feestje in het water te vallen. In het weekend ervoor werd een jongen vermoord. In het stamcafé van onze kinderen. Ze kenden hem, Gregory. En toen bleek hij bij Kristien op school te zitten. Zij kreeg een hele week te maken met ontroostbare, gebroken jongeren die hun verdriet op hun schouder droegen.
Kristien liet op maandag weten dat ze niet wist of een pyjamaparty een goed idee was. Ik wist het niet goed. Emotioneel zat het bij mij nogal wankel.
Op woensdag stuurde Kristien een bericht: 'Laat het in godsnaam doorgaan. Ik ben er zo aan toe.'
We riepen 'cava!' op de mail. En 'knuffels!' En 'chocola!' En 'Veel chocola!' En Nathalie zou risotto maken.
We gingen met de trein. Nathalie pikte ons op. Het regende.
Maar daar hebben we niets van gemerkt. We praatten. En praatten nog wat meer. We dronken cava, aten risotto en cake en veel te veel chocola. En dan praatten we nog een beetje.
Over wat er gebeurd was. Over boeken. Over mannen. Over liefdes en over seks. Over onszelf. Over oud-collega's. Over het werk. Over eten. Over kleren.
Nathalie gaf wat kleren weg. Feest!
In bed namen we foto's om ze dan tegelijkertijd op Facebook te zetten. Nog meer feest!
Er werd gelachen en bijna een klein beetje gehuild.
Het had een belachelijk hoog 'frindinnengehalte'.
Het deed goed aan het hart en de ziel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten