Er gaat niets boven de stilte van een zondagochtend. Halfzeven, iedereen ligt nog in bed. Niet alleen in je eigen huis, maar de buren en de buren van de buren. De kat staat op uit de zetel en rekt zich op hoge poten en met een kaarsrechte staart uit. Hij denkt: 'Eten.' en draait rondjes om je benen tot je hem een blikje geeft. Tien minuten en een half blikje later ligt hij weer midden op het tapijt en slaapt verder alsof er niets gebeurd is. Katten zijn zo. Het koffiezetapparaat maakt een hels lawaai, maar dat heb je wel over voor die eerste kop koffie van de dag. Er bestaat namelijk geen betere. Bij de tweede zal je het jammer vinden dat die eerste weer zo vroeg kwam, maar daar denk je nu nog niet aan.
Rond halfacht fiets je naar de verre bakker voor broodjes. De bakker-om-de-hoek kan nog net voor doordeweeks brood, maar als voor een zondag moet je verder. En je hoopt dat ze allemaal nog in bed liggen als je thuis bent. Dat je de rust nog een klein beetje kan rekken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten