Motto to live by

Life should not be a journey to the grave with the intention of arriving safely
in an attractive and well-preserved body,
but rather to skid in sideways, chocolate in one hand, martini in the other, body thoroughly used up,
totally worn out and screaming: 'Woo hoo! What a ride!'
(Hunter S.Thomson - met dank aan Nathalie)

dinsdag 7 juni 2011

Ze heet Valentina

En ze is zeventien. En ze komt uit Llay Llay in Chili - zo'n negentig kilometer van Santiago. Ze is de beste van haar klas, gaat niet graag uit, speelt voetbal en wil later geneeskunde in Cuba studeren. Toch wel een verschil met onze eigen kinderen.
Grappig hoe je meteen op facebook gaat zoeken en teleurgesteld bent als haar pagina te goed beveiligd is. Gelukkig is haar mama wat toeschietelijker met informatie en kun je al eens een paar fotootjes bekijken. Van de  noches - oftewel de huwelijksreis - naar Buenos Aires. Met de nieuwe stiefvader.
'Het voelt alsof je water gebroken is als dat dossier aankomt,' zei een vriendin die ook ervaring heeft met AFS. En dat is het helemaal. Neen, ze is niet wat we dachten dat ze zou zijn. Ze ziet er anders uit en zoals ik al zei speelt ze voetbal. Maar na tien minuten surfen ben je helemaal mee. Het lijkt of je 'de familie uit Chili' al een beetje kent. Je zou vriendin kunnen zijn van mama Daniela en de stiefvader ziet er een sympathieke mens uit waarmee je wel een pint wil drinken. Het kleine zusje is helemaal om op te vreten en zelfs de Italiaanse AFS-student die momenteel bij hen woont heb je al gevonden. Wonderlijk, het wereldwijde web.
We hebben een mail gestuurd met een beetje een stomme foto van ons twee. Spur of the moment. Ik stop hem hierbij zodat je ook eens kan lachen.

Geen opmerkingen: