Mijn nieuwe post was gisteren al klaar maar ik wou hem voor alle zekerheid nog een keer nalezen. Hij had als titel 'maar ik wil de zaag niet zijn...' en ging over de taakverdeling tussen mannen en vrouwen. Ik hoor het u denken: een heikel onderwerp!
Toen ik hem vanmorgen nog een keer overlas, dacht ik: 'er is geen woord van gelogen, maar ik ben wél een zaag als ik dit publiceer.' Dus, beste lezer, u zult het vandaag zonder filosofische mijmeringen over relaties tussen de geslachten moeten doen!
Daartegenover staat dat onze Chileense gisteren een hele dag op school doorbracht en het nog leuk vond ook! 's Ochtends stond er een sympathieke klasgenote klaar om haar mee naar de klas te nemen. Ze kreeg vervolgens anatomie, maatschappijleer en iets met gezelschapsspelletjes dat ik niet helemaal begreep. De leerkracht had alles voor haar op het bord genoteerd zodat zij het kon kopiëren. Valentina stond er zelf van te kijken hoe veel ze begrepen had. Die mensen van Sint-Norbertus zijn overigens absolute engelen! Om het met Patrick te zeggen: 'Sint-Jan, Sint-Jan vooràn!' (dat is een verhaal waarover ik nu niet in detail ga, maar het volstaat om te zeggen dat Sint-Norbertus vroeger Sint-Jan was én 's mans school).
's Middags was ze buiten gaan eten met haar compañeros en als kers op de taart hadden ze haar voorgesteld aan een half-Chileense jongen op school die een mondje Spaans sprak.
Goh. Dit is op schooldag twee al véél meer dan we ons konden voorstellen! En - zoals ik al eerder zei - als Valentina gelukkig is, dan is ze ook echt gelukkig en spat het langs alle kanten van haar af. Bij weinig andere mensen zie je zo'n smile en zo'n schitterende oogjes.
En natuurlijk is ook fijn dat ik vandaag de zaag niet moet zijn!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten