Queso

Valentina zag vandaag de kunstwerken van Edwin Würm in het Middelheimpark en ze vond er geen zak aan. Dat is haar volste recht natuurlijk. Wij waren ook niet onder de indruk.

Het is overigens een wonder dat Valentina met ons naar een tentoonstelling gaat. Dat moesten we met ons eigen gebroed niet proberen! Ik herinner me ook een bezoekje van mijn ouders aan Brugge met onze toenmalige AFS-student: Rob uit de US of A. Ik was er niet bij wegens zelf op uitwisseling, maar mijn moeder was blijkbaar zo gechoqueerd dat ze het verhaal jaren later nog vertelde telkens het woord AFS op de proppen kwam.

'Hij stond daar in het midden van Brugge, keek omhoog en zei: 'Ik snap echt niet wat jullie aan zo'n hoop ouwe stenen vinden. Dit is SO boring!''
Ik heb Rob jaren niet meer gehoord, maar ik vraag me af wat hij nu zou denken van zijn opmerking. Misschien bleef hij bij zijn standpunt en vindt hij ouwe stenen nog altijd maar niks. Of misschien werd hij uiteindelijk toch archeoloog. Wie zal het zeggen? Rob, als je dit leest, laat het me weten!

Ik wil graag eindigen met een grappig voorval.
Gisteren waren we bij vrienden met Valentina. Zij moesten naar een barbecue, maar hun zoon Cas bleef bij ons. Toen we Cas thuis hadden afgeleverd, zei Valentina: 'Waarom noemen ze dat jongetje in godsnaam queso?'
We hadden het niet meteen door.
'Queso dat is toch kaas?' merkte ze op. 'En dat jongetje heet toch 'kaas'?'
Slim, die Chilena van ons!

En nog eentje om het af te leren.
Nichtje Elena, 4, mijn petekind. Kort bezoekje om Valentina voor te stellen.
Ik wijs op Valentina en zeg: 'We vonden Wannes niet meer goed en hebben hem geruild voor Valentina.'
Nog nooit zo snel een gezichtje zien betrekken. Kostte even wat moeite om het recht te zetten.