Misschien leest u de blog van Wannes ook. Als u dat niet doet, raad ik aan het een keer te proberen http://wannesinbrazilie.blogspot.com/. Geestig. Goed geschreven ook.
Af en toe Skypen we, zoals vanavond. Wannes in een blauwe trui onder een Jezusbeeldje. Hij was net zijn bed aan het opmaken. Tiens... Waar heeft hij dàt geleerd? We zien ook dat zijn kamer niet breed is en dat het bed van zijn jongste broer op amper anderhalve meter van het zijne staat. Tiens... Voor iemand die zo op zijn privacy gesteld is thuis, lijkt hij er daar weinig problemen mee te hebben. Een mens verandert als hij in Brazilië zit - zoveel is zeker.
Hij vertelt luid lachend over alles wat hem overkomt. Over de lerares Engels die geen Engels spreekt. Over leraars die hem iets uitleggen in het Portugees, vragen of hij het begrepen heeft en bij een negatief antwoord precies hetzelfde herhalen. In het Portugees. Over de lessen Spaans waar gasten die al negen jaar les in die taal krijgen de eenvoudigste vraag niet begrijpen. Over oudere dames die op hem afstappen om even te laten weten wat een knappe jongen hij is. Over zijn oudste broer die constant wordt aangesproken door modellenjagers en daar 'helemaal para' van wordt. Over feestjes waar je omgerekend veertig euro inkom moet betalen. Over zijn paspoort dat nog lang niet in orde is. Over het zwembad op het terras van zijn grootouders op de negende etage van een appartementsgebouw.
Het is wel plezierig - die gesprekken - want Wannes is een goeie verteller. Vroeger kon hij een film zo navertellen dat de lachtranen over mijn gezicht liepen. Als ik de film dan uiteindelijk zag, was ik meestal teleurgesteld. Het verhaal van Wannes was àltijd beter dan de film!
Hij maakt het dus prima daar in Sao Paulo! Benieuwd of Valentina ook zo opgewekt naar huis zal bellen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten