Brazilië - België

'Hahaha! Giere! Ik volg salsalessen. Ge ziet het wel nog op mijn blog.'
Eén lijn op facebook - typisch Wannes. We weten dat hij danst, we weten dat hij moest lachen met ons Valentinaverhaal en we weten dat hij van plan is ooit nog eens iets op zijn blog te zetten. Af en toe verschijnt er een foto van Wannes op facebook - zonder uitzondering naast een meisje dat net zo goed op de cover van Ché had kunnen staan.
Ik besef voor het eerst in mijn leven wat 'geen nieuws, goed nieuws' betekent. En omdat hij het zo goed heeft, heb ik geen behoefte om me te mengen in zijn nieuwe leven daar.

'.........'
Ik zou het neerschrijven als ik het begrepen had, maar helaas...
Middernacht. Patrick en ik liggen in bed. Boven ons wordt de Spaanse burgeroorlog uitgevochten - tenminste, zo klinkt het toch. Als ik naar boven ga en Valentina vraag om het een beetje zachter te doen, zegt ze verontwaardigd: 'Maar kijk dan toch! Heel mijn familie zit op Skype. Mijn mama en mijn zusje en mijn tante en mijn nonkel en de tante van de buurvrouw en nog een andere tante van een verre vriend en mijn oma en de oma van mijn oma...'
Dat begrijp ik tenminste uit een blik op haar overvolle scherm en haar heftige handgebaren. Ik schiet in de lach en laat haar maar begaan. Het zal wel minderen als ze overdag geen siësta meer kan doen... denk ik. Hopen we.

Het huis hangt intussen vol post-its. KAST. OVEN. ZETEL. LAMP.
Ze kent al twintig woordjes die we geoefend hebben tijdens de lunch maar jongen en meisje zijn te moeilijk vindt ze. Die wil ze dus niet gebruiken. Net als alstublieft.
Vandaag werd ze ingeschreven op school. Voor de communistische atheïst die ze beweert te zijn, was het schrikken toen ze alle kruisbeelden en portretten van pastoors zag in Sint-Norbertus / Sint-Jan. Ze moest er zowaar even van op bed gaan liggen toen ze thuis kwam. Als we haar uitleggen dat het allemaal nog wel zal meevallen, trekt ze een bedenkelijk gezicht. Godsdienst is absoluut niet haar ding!
We kunnen het niet laten en halen Sinterklaas erbij. Als we vertellen dat hij met zijn wit paard en zijn helper 'Pedro Nero' over de daken loopt om speelgoed door de schouwen te gooien, ligt ze dubbel van het lachen. Dat wordt dus gegarandeerd de zak dit jaar voor Valentina, maar ze is niet onder de indruk.
Intussen heeft ze haar paarse bloesje vervangen door een rood met witte T-shirt en is ze samen met Patrick naar de Bosuil gefietst. Hoe veel verder kan integratie gaan? Het RAFC clublied kregen we haar zo snel niet geleerd, maar tegen volgende maand is ook dàt in orde!